ustrój państwa

Od dawien dawna wiemy, że nie ma idealnego ustroju. Zawsze znajdą się osoby chcące się wybić czyimś kosztem. Obecnie w Europie panuje era socjalizmu, bo liberalizm wybył do Azji. Nasi politycy usilnie próbują wcisnąć nam ten model jako najlepszy, bo pomagający najbiedniejszym, bo jest solidarny( nienawidzę tego słowa).

Rodzina jak wiadomo to podstawowa komórka społeczna i taki mini-rząd( rodzice) z obywatelami( dziećmi). Kiedy byłem dzieckiem gdy dostawałem cukierki razem z rodzeństwem dostawaliśmy po równo-było nawet liczone w naszej obecności. W tym czasie uważałem to za sprawiedliwe, gdyż jak wiemy małe dziecko na ekonomii się nie zna. W miarę upływu lat chciałem więcej, bo przecież jestem najstarszy,  więc czasem podkradałem rodzeństwu  słodycze. Oni nie byli mi dłużni. Też chcieli więcej. Nawet rodzicielka przyłączyła się do tego haniebnego precedensu.  Będąc już nastolatkiem nastawał we mnie bunt. Czemu mam dostawać tyle samo skoro ja sprzątam w domu, pomagam rodzicom, a młodsze pokolenie nic nie robi, a jeszcze dostaje profity z powodu leżenia do góry brzuchem.

Wtedy to stałem się liberałem, a jak widać z mojej opowieści najpierw w domu był socjalizm, następnie ewoluował w komunizm. W końcu nastał liberalizm zarówno w rządzie jak i u obywateli. Na tym przykładzie pokazałem, że  socjal to nie najlepsza droga. Byłaby nią gdybyśmy wszyscy żyli w Matrix’ie braci Wachowskich. Podłączeni do sieci kabelków i dozowników pożywienia. Tam zaprogramowana  maszyna decydowała, kto i ile dostanie, a ewentualna niezgodność była natychmiast usuwana, więc nie było miejsca na korupcję, cwaniactwo, kombinowanie. Kto chciałby żyć w takim świecie ? Ja nie, ale niestety coraz bardziej do tego idzie. Może trzeba będzie się przenieść do Chińskiej Republiki Ludowej albo Singapuru. Tylko czy zdołam uzbierać na podróż tam do czasu aż nie zmieni się i tam pogląd na państwo, gospodarkę i obywatela.